De winnende foto van de kikvors verkiezing is dit jaar op een “bijzondere” manier tot stand gekomen. Ik heb hier geen verre reis of diepe duik voor hoeven te maken. Wederom was dit voor mij een overwinning die ik totaal niet verwacht had, er waren dit jaar misschien niet enorm veel deelnemers aan de verkiezing maar er waren wel zeer mooie foto’s ingeleverd door de andere deelnemers. Ik was de eerste die deze verkiezing drie keer op rij wist te winnen, iets wat in de 60-jarige historie van de vereniging nog niet gebeurd was en dit was alweer de vijfde keer dat ik de eerste plaats wist te bemachtigen. Dit gaf mij een bijzonder
gevoel en de eer is groot, de saga is nu compleet. Altijd leuk om te zien en horen dat mensen mijn foto’s waarderen.
Het diertje op de winnende foto is een harlekijngarnaal oftewel een Hymenocera Picta of een Hymenocera Elegans. De H. Picta en de H. Elegans lijken heel erg sterk op elkaar en het is
tot op de dag van vandaag niet duidelijk of het wel om twee verschillende soorten gaat. Van de H. Picta zijn er enkele kleurvariaties bekend, zij kunnen zowel bruine, rode als ook paarsachtige
vlekken vertonen, de H. Elegans heeft alleen blauwe vlekken. Behalve dat een harlekijngarnaal over een bijzondere schoonheid bezit is het ook een zeer nuttig diertje, het heeft
één van de plaagdieren (ganzevoetjes) die in een zeeaquarium voorkomen op zijn menu staan. Harlekijngarnalen zijn echte voedselspecialisten en eten alleen zeesterren. Ganzevoetjes zijn
hele kleine zeesterren variërend van 3 mm tot ongeveer 1.5 cm groot. Over het algemeen leven deze zeesterren van algen maar bij een gebrek aan algen, en dit is toch vaak in een zeeaquarium
het geval, kunnen ze ook aan de koralen gaan vreten. Ganzevoetjes planten zich enorm snel voort en worden hierdoor al heel snel een plaag. In mijn geval was mijn bestand
van ganzevoetjes uitgegroeid tot een echte plaag en was mijn aquarium echt bezaaid met honderden van deze zeesterretjes, deze aantallen kan je bijna niet meer handmatig verwijderen.
Overdag zie je ze bijna niet of je moet echt goed zoeken want het zijn echte camouflage kunstenaars en gaan volledig op in het levend steen van het rif.
In mijn woonkamer ergens in Loosduinen zat ik dus zittend op mijn knieën, de nieuwe bewoner van mijn kunstmatig aangelegde rif in mijn zee-aquarium te bekijken. Deze harlekijngarnaal
heeft zich na de introductie in mijn aquarium een paar dagen schuil gehouden maar kwam nu eindelijk tevoorschijn en begon aan zijn jacht, hij had schijnbaar honger gekregen. Met mijn
camera in de hand volgde ik de langzame verkenningstocht. Eerst over de bodem die met fijn koraalzand is bedekt vond hij zijn weg naar de achterwand. Met een schuin oog had ik al
gezien dat er op een kleine 20 cm van de bodem een aantal ganzevoetjes zaten. Maar ik was niet de enige, met zijn ogen die op steeltjes staan en de nog hoger gelegen reuk receptoren
waren ze door de harlekijngarnaal ook al opgemerkt. Eenmaal op de achterwand aangekomen werd het tempo opgevoerd en liep de garnaal linea recta op het groepje ganzevoetjes af. Al
snel werd er één gegrepen en verlamd. Een harlekijngarnaal bezit over een vlijmscherpe naald aan één van zijn voorpoten. Met deze naald wordt er een soort van verlammend gif in de zeester
gespoten waarna de harlekijngarnaal in alle rust terug kan gaan naar een beschut plekje om zijn prooi op te eten. Tijdens de terugtocht had ik het geluk om de harlekijngarnaal met
zijn prooi te fotograferen niet wetende dat dit later de winnende foto van de Kikvors Fotoverkiezing zou worden.