Voor deze foto gaan we terug in de tijd en wel naar het jaar 2010. Een duikreis van 21 september tot en met 28 september met de vereniging naar El Gouna in Egypte. Het is best even graven in het
geheugen, inmiddels zijn we al bijna 4 jaar verder en zijn er al vele duiken gemaakt op andere bijzondere bestemmingen.
In april 2010 lagen we nog in de wateren rondom Maleisië, Maleisies Borneo en Sipadan, een geheel andere duikvakantie met bijzondere gebeurtenissen en ervaringen die nog vers in het geheugen staan.
En nu nog geen 5 maanden later in de Rode Zee met als zijn pracht en glorie.
Het logboek van mijn vriendin Mickie doet wonderen, zij houdt nog trouw elke duik bij en schrijft er altijd een korte maar doeltreffende omschrijving bij.
De duiken tijdens deze vakantie waren stuk voor stuk mooie en relaxte duiken. Het is teveel om op te noemen wat er tijdens deze vakantie allemaal voorbij is gekomen. Van hele kleine diertjes tot best wel
indrukwekkende murenes van zeer groot formaat. Het was zondag 26 september 2010, de één na laatste duik dag alweer van deze vakantie. Er wordt gedoken op Tawilla Lighthouse, een duik van 64 minuten die ons naar een maximale duikdiepte van 20 meter zal leiden met een watertemperatuur van 27 graden Celsius. Het blijft een genot om in een enkel 3mm natpak te duiken bij deze temperaturen. Het zicht is een klein beetje melkachtig, niet enorm maar net genoeg om deze foto (zie cover) zijn mysterieuze uitstraling te geven. Diverse dieren passeren de revue zoals murenes, schorpioen-, steen-, fluit- en lipvissen en nog vele
andere soorten. We wanen ons in een oneindig groot zeeaquarium. Ook de kleinere dieren zijn veelvuldig aanwezig, denk hierbij aan naaktslakken en zeesterren maar tijdens deze duik was mijn camera voorzien van een 10-17mm fisheye/groothoeklens en moest ik deze helaas voorbij laten gaan. Er was genoeg te zien en de keuze om tijdens deze duik met een groothoeklens te water te gaan was zeker geen verkeerde keuze.
Vele grote tafelkoralen, gorgonen en waaiers staan te pronken en laten zich gewillig door de zeer geringe stroming heen en weer bewegen. Het is bijna aan het einde van de duik, links boven in de foto zijn de
contouren van onze duikboot zichtbaar. Een kans die ik niet voorbij kon laten gaan om deze samen met de enorme gorgoon en mijn buddy op de gevoelige sensor vast te leggen. Zo gezegd, zo gedaan en dan niet te bedenken dat in 2014 deze foto als winnaar uit de bus zou komen tijdens de fotoverkiezing voor het clubblad van onze duikvereniging.